Deportacja była starą i sprawdzoną metodą, powszechnie stosowaną jako narzędzie represji i terroru wobec ludności, podbitej i mieszkającej w państwie sowieckim. Dotykała, zarówno bogatych, jak i biednych, zarówno sławnych, jak i prostych, ludzi, którzy nie popierali komunistycznej władzy i sprzeciwiali się jej zarządzeniom. Ofiarami represji NKWD stało się również małżeństwo o arystokratycznym pochodzeniu: Michał i Maria Anna Tyszkiewiczowie. Żona hrabiego Tyszkiewicza była znaną artystką, występującą na scenach teatrów i kabaretów pod pseudonimem Hanka Ordonówna, rozpoznawaną dzięki takim utworom, jak: „Miłość ci wszystko wybaczy” czy „Na pierwszy znak”. Występowała m.in. w Lublinie, Krakowie, Wilnie, we Lwowie, a także na deskach warszawskiego „Qui Pro Quo”. Wybuch II wojny światowej przerwał jej niezwykłą karierę. Jesienią 1939 r. została aresztowana przez gestapo i osadzona w więzieniu na Pawiaku. Po zwolnieniu z więzienia (dzięki staraniom męża), udała się do Wilna. W 1941 r., po odmowie przyjęcia obywatelstwa ZSRS, została zesłana do kołchozu w Uzbekistanie. Sowieci wcześniej aresztowali jej męża Michała, którego uznali za wroga ustroju. Po zawarciu układu Sikorski-Majski oboje zostali objęci amnestią. Michał Tyszkiewicz został sekretarzem poselstwa RP w Teheranie, zaś Hanka Ordonówna włączyła się w działalność na rzecz ewakuacji polskich dzieci ze Związku Sowieckiego do Indii. Przeżycia z tej podróży opisała, jako Weronika Hort, w książce pt. „Tułacze dzieci”. Zmarła 8 września 1950 r. w Bejrucie na gruźlicę.
Hanka Ordonówna-ofiara sowieckiego totalitaryzmu - Represje sowieckie -
- Rozmiar czcionki
- Mapa serwisu
- Wersja kontrastowa
-
Wyszukiwarka