W szeregach Żołnierzy Wyklętych, liczących kilkanaście tysięcy, służyło wiele kobiet. Można by przypuszczać, że były tłem dla walczących mężczyzn. Nic bardziej mylnego! Pełniły one rolę łączniczek, sanitariuszek, kurierek, wykonywały działania zwiadowcze. Znosiły trudy życia żołnierskiego. Ich marzeniem było życie w niepodległej, wolnej Polsce. O to walczyły, należąc do organizacji podziemnych działających przeciwko niemieckiemu okupantowi. Jednak zakończenie wojny i utrwalanie się władzy „ludowej” sprawiły, że dążenia te zostały przekreślone. Jak wielu, niepogodzonych z ówczesną sytuacją polityczną, podjęły raz jeszcze walkę z wrogą im ideologią. Tę decyzję niejednokrotnie przypłaciły życiem.
1 marca – Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” – poświęcony został upamiętnieniu żołnierzy podziemia antykomunistycznego walczących z narzuconym reżimem o niepodległe Państwo Polskie. Dzień ten ustanowiono świętem państwowym w 2011 r. z inicjatywy wniesionej rok wcześniej przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Data, zaproponowana przez dr. Janusza Kurtykę, prezesa IPN w latach 2005-2010, nie została wybrana przypadkowo. Nawiązuje ona do procesu pokazowego z 1951 r., w którego konsekwencji władze komunistyczne zamordowały siedmiu przywódców IV Zarządu Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”.
Chcielibyśmy przedstawić sylwetki niezwykłych kobiet – „Niezłomnych-Niezwyciężonych”, które w godzinie próby pozostały wierne swej Ojczyźnie oraz patriotycznym ideałom.
Na pierwszy post, opowiadający losy Danuty Siedzikówny ps. „Inka”, zapraszamy 8 marca.
Cykl będzie również publikowany na Facebooku Archiwum IPN.