„Rzeźnik Warszawy” Josef Albert Meisinger - Zbrodniarze -

przesuń wstecz zdjęcia

przesuń dalej zdjecia

• 

• 

• 

• 

• 

Josef Albert Meisinger urodził się 14 września 1899 r. w Monachium. Jego kariera zawodowa nabrała tempa już po zakończeniu I wojny światowej. Od 1921 r. do 1933 r. przynależał do Policji Kryminalnej w Monachium. Piastując stanowisko inspektora kryminalnego zajmował się głównie walką z fałszerstwem monet, homoseksualizmem oraz aborcją. Następnie od 1933 r., na polecenie Heinricha Himmlera, wykrywał przestępczość i badał dotychczasowe życie członków partii NSDAP w Bawarii. Od maja 1934 r. już jako kierownik referatu II H funkcjonującego w ramach gestapo w Berlinie, przeprowadził tożsamą akcję na obszarze całej III Rzeszy. W 1935 r. za swoją wzorową pracę został osobiście odznaczony przez Himmlera „Orderem Krwi”. Po wybuchu II wojny światowej wsparł sztab frontu wschodniego i został mianowany dowódcą Einsatzgruppen IV (grupa operacyjna mająca za zadanie zwalczać wrogów III Rzeszy), a następnie komendantem Urzędu Policji i Służb Bezpieczeństwa dla Okręgu Warszawskiego. Był odpowiedzialny za okrutne aresztowania, torturowanie i zabójstwa obywateli polskich m.in. za przeprowadzeni akcji „AB” oraz kierowanie egzekucjami w Palmirach. Owiany złą sławą otrzymał przydomek „Rzeźnika Warszawy”. W 1941 r. został mianowany attaché policyjnym w Tokio, gdzie przebywał do 6 września 1945 r., czyli do momentu jego aresztowania przez amerykańskich żołnierzy. Zbrodniarza przekazano stronie polskiej, która postawiła go przed Najwyższy Trybunał Narodowy. Josefa Alberta Meisingera uznano winnym popełnionych zbrodni wojennych i skazano go na karę śmierci poprzez powieszenie. Wyrok wykonano w więzieniu mokotowskim w Warszawie 7 marca 1947 r.