Quittungskarte (karta kwitowa) obowiązywała na terenie III Rzeszy oraz na ziemiach do niej wcielonych. Była prowadzona w ramach obowiązkowego ubezpieczenia wypadkowego zarówno dla Niemców, jak i Polaków. Dowody uiszczenia odpowiednich składek stanowiły znaczki przyklejane na odwrocie karty raz w tygodniu. Na awersie karty, prócz podstawowych danych personalnych robotnika, znajdowały się informacje o zakładzie ubezpieczeń społecznych, zaś na rewersie podana była nazwa kasy chorych i widniała pieczęć lub wpis pracodawcy. Karta kwitowa była ważna przez dwa lata od daty jej wystawienia.